Let’s speak whale..

20 september 2019 - Swakopmund, Namibië

Eerste nacht in Swakopmund zit er op. We moesten vroeg ontbijten omdat we om 8 uur opgehaald werden voor de boottocht. Daarvoor moesten we ongeveer een klein half uurtje rijden naar Walvis Baai. 

Daar aangekomen kwamen de verkopers op ons afgestormd, allen met dezelfde soort sleutelhangers. Er was er 1 die met ons meeliep, maar we paste alle trucjes toe die we kende om hem af te wimpelen. Hij vroeg onze namen en beleefd als we zijn gaven we die. Hij wenste ons een fine dag toen hij door had dat hij niks aan ons ging verkopen. 

Rond 9 uur was de groep compleet 34 mensen, verdeeld over 2 boten. De Duitsers op de ene boot, de anders taligen op de andere. Conclusie: Wij zaten op een rustige boot. 

Na nog geen minuut varen kwamen de zeemeeuwen al op de boot. De assistent van de kapitein had een emmertje vol met vis en je zag gewoon dat die beesten precies wisten dat ze daar moesten zijn op dat moment. Gefascineerd keken we toe hoe dat de meeuwen eten kregen totdat we ineens rumoer hoorde achter op de boot. Ineens kwam er een zeehond de boot overgewaggeld, op zoek naar eten. 

De kapitein gaf wat uitleg over dit dier waarna er de kans was om met de zeehond op de foto te gaan of om hem voorzichtig te aaien. Na nog geen 5 minuten kwamen er ineens pelikanen aangevlogen. Ook zij wisten het vissige voer te vinden en werden voor onze neuzen gevoerd. Erg indrukwekkend om van zo dichtbij te zien!

Toen we eenmaal op de open zee zaten, zagen we allemaal bootjes een bepaalde kant opvaren. De kapitein had in zijn introductie al vermeld dat hij contact zou houden met andere boten als er misschien iets gespot zou zijn. En dat bleek. Ineens hoorde we: ‘WHALE!’ Waarop ik naast me hoorde: ‘PLEUR OP!’ En toen bleef het stil. Minuten leken uren te duren totdat we ineens een paar meter verderop inderdaad een deel van een walvis boven water zagen komen. Thomas deed een vreugde dansje en ik deed mijn best om ‘m zo goed als mogelijk op de foto te krijgen. Dit herhaalde zich nog een aantal keer totdat het echt stil bleef en de walvis zich niet meer liet zien. 

We gingen een stuk verder waarbij we in de verte steeds meer vlekjes boven water uit zagen komen. Dichterbij aangekomen kwam er ineens wat naast de boot zwemmen. Dolfijnen! Ze speelde met de boot, zwommen mee op hetzelfde tempo en sprongen af en toe boven water uit. Wat een geslaagde excursie. Na flink de tijd hebben genomen voor de dolfijnen gingen we richting een zeehonden kolonie. De kust van Zuid-Afrika tot Namibië bezit de grootste zeehonden populatie van de wereld. Zo groot, dat de toestemming van de overheid om er 50.000 per jaar te doden maar een druppel is op een gloeiende plaat. Erg bizar. Wel een grappig gezicht, zoveel zeehonden op een zandbank. Toen we langzaam de zandbank af aan het varen waren kwamen we nog een jakhals tegen die vanaf de boot nog een visje toegeworpen kreeg. Tegelijkertijd vloog er ook een groep flamingo’s over. We keken onze ogen uit. Na een aantal uur was het tijd om weer terug te gaan. 

Eenmaal terug aangekomen in de haven stond de straatverkoper ons op te wachten. Trots kwam hij naar ons toe en vroeg hij hoe we de excursie hadden ervaren. Niet wachtend op ons antwoord liet hij ons direct 2 sleutelhangers gezien, gemaakt van palmboom waarin hij onze namen in had gemaakt en allerlei dieren in had gegraveerd. Best knap, maar hij wilde er $200 voor hebben. Dat hebben we dus mooi weten af te dingen naar $110. Omgerekend €7. Ze zijn best grappig. Maar leer voor de volgende keer; ook al pas je alles toe om iemand af te wimpelen, zelfs niet je naam vertellen. Haha!

Eenmaal teruggekomen bij de guesthouse was het tijd om heet te douchen. We waren door en door koud. Het is erg koud qua temperatuur hier langs de kust en 3,5 uur op open zee is dan niet heel erg lekker. Na de douche besloten we om de stad in te gaan. We hebben wat souvenirswinkeltjes bezocht totdat we ineens aangesproken werden door een local die iets van ons wilde. Hij kwam zo dichtbij dat we het niet prettig vonden en zijn de dichtstbijzijnde winkelcentrum in gelopen. Vervolgens zijn we doorgelopen naar de dichtstbijzijnde winkel. Daar aangekomen zagen we dat hij al weer weg was dus zijn we rustig verder gelopen richting het restaurant wat ons aangeraden was door de eigenaresse van de guesthouse. Restaurant, uitkijkend op de kust waar we heerlijk hebben gegeten. 

De taxi heeft ons teruggebracht naar de accommodatie. De chauffeur van de taxi was een grappige man wat er voor zorgde dat we de hele reis terug van oor tot oor gelachen hebben. In Swakopmund zien we veel beeldjes en plaatjes van een soort haan. Nieuwsgierig vroegen we aan de taxichauffeur wat voor dieren het waren. Lachend zei hij dat hij het niet wist waarop hij al rijdend zijn vrouw belde. Zij wist te vertellen dat het parelhoen was, of in het Engels: Guinea fowl. Trots dat de taxichauffeur ons het antwoord wist te vertellen zette hij ons op het juiste adres af waarop hij vanuit het niks zei: thank you Guys, by the way, my name is Thomas. Thomas reageerde met zijn naam waardoor de chauffeur hard moest lachen en ons vervolgens nog een prettige dag wenste. 

We hebben zojuist een ware SkipBo competitie gedaan en het staat op dit moment 1-1. Wellicht is dit een voorlopige tussenstand. 

Morgen gaan we naar Terrace Bay. Een stuk van 335 kilometer noordwaarts volledig langs de kust. Het belooft een mooie tocht te worden waarin we waarschijnlijk tussendoor een aantal keer stoppen voor wat bezienswaardigheden. 

Er zal naar alle waarschijnlijk geen blog gepost kunnen worden omdat we op die locatie geen WiFi zullen hebben, daar had onze reisagent ons al voor gewaarschuwd. Het is een locatie waar we niks hebben en het verblijf zal ook wat primitiever zijn dan de rest. Geen probleem voor ons, we zitten op de helft van de reis, dus mooi moment om even wat onderbroeken te wassen. We gaan weer wat posten zodra we kunnen!

3 Reacties

  1. Mams:
    21 september 2019
    Leuk geschreven Lien!
    Bedankt ook weer voor de foto’s bij jullie verhalen. Dat wordt een mooi boek!
    Xxx
  2. Lieneke:
    22 september 2019
    Bevinden jullie je in avatar ofzo? Mijn hemel!! Geniet straks van het primitieve. Als je je broeken boent, tel dan even je zegeningen schat!
  3. Hardi:
    22 september 2019
    Superleuk!!! Hoop dat je vruedge dans van tho ook op film hebt haha. Wat een slimme verkoper, jullie dachten dat jullie trucjes hadden en hij maakte ondertussen waterdicht plan haha.

    Echt gaaf geniet ervan jongens! PS. Je kan ook de onderbroeken omdraaien dan hoef je niks te wassen :p